A miało być tak pięknie.

Miałam być tak szczęśliwa przy Tobie, ale to widocznie nie takie proste. Mówisz, że tęsknisz, ale to chyba nieprawda, skoro Twoje myśli mają kształt 'Niepewności' Adama Mickiewicza. I właściwie sama jestem w kropce. Nie wiem, czy to przyjaźń, czy kochanie. To trochę niezręczna sytuacja. A ja tak nie lubię. Ja wolę, gdy wszystko jest jasne i przejrzyste. Bez żadnych domysłów. I wciąż tylko słyszę: 'Nie ma nas, nie ma nas' w jednej z piosenek Wilków. Patrzę też na te głupie słowa wyświetlające się na ekranie jeszcze głupszego wynalazku zwanego telefonem komórkowym. Na sposób, w jaki zwracasz się do mnie. 'Śliczna, kochanie'. To teraz nic nie znaczy. W tej sytuacji absolutnie nic. Nie chcę angażować się w coś, co okaże się niewypałem. Musimy iść śmiało przed siebie. Razem lub osobno. A jeżeli razem mamy się czegokolwiek bać, ukrywać się po kątach lub zwalniać tempo, to ja tak nie chcę. 'A życie przecież po to jest, żeby pożyć' - śpiewa Anna Maria Jopek w 'Ja wysiadam'. I wiesz co? Zgadzam się z nią w pełni. Ja też chcę pożyć. A nie zasypiać w niepewności. Kiedy to wszystko się wyjaśni?